MAHKEME KAPILARINDA HAK ARAYAN MADENCİLERİN SESİ OLMAK VARKEN, TEŞEKKÜR VE MÜJDECİ OLMAK NEYİMİZE!
Gündeme dair o kadar çok konu var ki; hangi birini işleyeceğiz!.. İnanın yetişemiyoruz.
Dolardaki artıştan tutun, çelik ve enerji sektöründeki zamların makine sektörünü etkilemesinden, navlun fiyatlarının artmasına, lojistik hizmetlerinin aksamasına kadar sıkıntılar had safhada.
Buna rağmen ihracat rakamlarındaki yükseliş ise Türk ihracatçısının kişisel başarısından başka bir şey değildir.
Üç ayda orman işletme izinleri hallolacak; diye müjde verilmişti. Bizde haberi manşetlere çekmiştik. Lakin bu konuda sıkıntılar çözülemediği gibi kimseden de bir açıklama gelmiyor. İster istemez gözler müjde verenlere çevriliyor; muhtemelen bir cevap vereceklerdir. Şayet cevap gelirse bende yine bu sütunlardan gelen cevabı paylaşmaktan gurur duyarım.
Tüm Bu Sıkıntılara Rağmen Bizim Sivil Toplum Kuruluşlarımız Bakan ve Bakanlıklara Hala Teşekkür Peşinde ve ‘Hiçbir Sorunumuz Yok Efendim. Teşekkür Ederiz İyi ki Varsınız’ Diyebiliyor.
Allah aşkına, hangi sorununuz çözüldü de teşekkür ediyoruz.
İnanın ben sivil toplum kuruluşlarıyla (STK) çalıştım. Bizim bu doğal taş sektöründeki, bu anlamsız teşekkürler ve gereksiz müjdeler kadar beni sarsan bir şey olmadı.
Kusura bakmayın beyler, artık silkinme zamanınız geldi. Sizin gereksiz teşekkürleriniz yüzünden sektörün üstündeki kambur her geçen gün artıyor.
Bu sektörün sizin kürsülerdeki konuşmalarınız kadar icraatlarınıza ihtiyaç var.
Soruyorum size?
Ocak ruhsat güvenliği sağlanabildi mi?
Bir ocağın üretime başlayabilmesi için gereken izinler hala iki yıldan aşağı çıkmıyor?
Orman izinleri ise malum!..
Üstelik maden ruhsatı için müracaat eden yatırımcının %30 ‘unun müracaatı geri dönüp ret ediliyor. Yani üç kişiden bir tanesi ret ediliyor.
Ret edilen bu vatandaşlar yüzlerce dava açarak, hukuk önünde hak ararken siz neyin peşindesiniz?
Neyin, teşekkürünü ediyorsunuz? (Ülke bekası için ret edilenleri kastetmiyorum.)
Lütfen artık ne sektörü nede kendinizi yanlış bilgilendirmeyin. Bu kayıp ülkenin kayıbı; Sizlerin ise ayıbı olmasın. Sektörde kalifiye eleman sıkıntısı had safhada, gittikçe de çözümsüz hale dönüşüyor. Tüm bunlara çözüm üretecek lider kadroların hiçbir şey yapmaması artık umutlarımızı köreltiyor. Bakanlığa dosya olarak sunduk gibi yuvarlak cümlelere artık bu sektörün karnı tok.
Sundunuz da ne oldu? Hala elimiz boşta kaldı diyenlerin sesi her geçen gün artıyor.
SİZ, BÜYÜK SÖZÜNÜ DİNLEMİYOR, KÜÇÜK SÖZÜNEDE BAKMIYORSUNUZ.
Sizi iş insanları uyarıyor; sorunlarını anlatıyorlar, her sorun aslında bir uyarıdır.
Gittiğiniz toplantılarda, davet edildiğiniz düğünlerde büyükler uyarıyor, küçükler ise sorunları anlatıyor. Proje yanlış, zamanlama yanlış uygulamalar yanlış diye, siz düğündeki müziğin ritmine kapılmış dans ediyorsunuz. Umarım çok geç kalmadan bu müziğin büyüsünden kurtulursunuz. Efendim kusura bakmayın da siz her gördüğünüze teşekkür ederseniz olacağı buydu dedirtmeyin. Ebetteki nezaket başka bir şey, yapılmayan ve çözümlenmeyen konulara teşekkür gerçekten gereksiz. Bu teşekkür yaptığınız güzel işleri de kapatıyor.
Çok üzüldüm çok.
Başarılı sivil toplum kuruluşları ve dernekler yok mu? ebetteki var; hatta, özü sözü bir olan başkanlar da var. Elbette ki lafımız bunlara değil, sektör artık kılı kırk yarıyor. Kimin yanlış, kimin doğru yönlendirdiğini biliyor. Zaten o üç beş başkan da olmasa iyice bittik.
Sektör hepimizi izliyor ve notunu veriyor.
İyi haberler vermek beni de mutlu ediyor. Ama iyi haber verebilmemiz için artık kapımızın önünü temizlemenin zamanı geldi.
Sektörde; Bırakın kapısının önünü temizlemeyi, şirketini ayakta tutamayanların baş olduğu şu günlerde, sütü sudan ayırmak, sureti haktan, gözü küpte kişisel çıkarlarına ve kendi şirket menfaatlerine koruyanları, ayırmak hepimizin vatandaşlık görevidir. Bende bir gün canı gönülden teşekkür etmek istiyorum, inanın herkesten çok teşekkür etmek istiyorum. Hatta müjdeler vermek istiyorum. inşallah o günlerde gelir.
Hoşça kalın, Dostça kalın..
Dost acı söylermiş. STK başkanlarının koltuklarını doldurmaları gerekiyor.